Kloon 25
Dans Atelier 42 / DC 1 II High
Anonieme Monumenten | Daniel Roth
In Kloon 25 vervagen grenzen tussen individu en collectief. Geïnspireerd door het boek Hellebock – Een eiland voor niemand en het kunstwerk Anonieme monumenten in het Maximapark (Utrecht), duiken choreografen Anneroos Rijsdijk en Kiki van Megen in de hedendaagse angst voor verschil. In een wereld waar diversiteit dreigt te worden ingewisseld voor gelijkheid, lijkt uniformiteit de enige veilige optie.
Wie ben je, als je jezelf niet meer kunt onderscheiden van de ander?
De dansers – leerlingen uit de moderne en klassieke dansrichting van Dans Atelier 42 – verschijnen als klonen. Gelijk in uiterlijk, gelijk in beweging. Alsof ze allemaal een ander leven hebben geleid, maar tegelijk tot exact hetzelfde zijn geworden. De toeschouwer kijkt, maar wordt niet gezien. Je hoort er niet bij. Of wil je er misschien liever niet bij horen?
Gaandeweg begint de eenvormigheid te barsten. In kleine gebaren, in een blik, in kleding die langzaam verschuift richting iets eigens. De dansers zoeken naar sporen van zichzelf – herinneringen, gevoelens, vormen van bestaan die niet te vergelijken zijn. Want wat als het niet meer uitmaakt wie de eerste was? Wat als niemand ‘de echte’ is?
Kun je jezelf herinneren zonder de ander te worden?
En durf je te dansen zoals niemand anders?
Stichting DC 1 II High brengt met Kloon 25 jonge danskunstenaars samen in een voorstelling die schuurt, spiegelt en bevraagt – een collectief lichaam waarin ieder gezicht oplicht en vervaagt, soms tegelijk.
Dansers ballet 9–11 jaar
Aisea, Anneke, Annemijn, Feline, Fiene, Frederique, Tiara
Dansers modern 13–16 jaar
Fenna, Julia, Livia, Lynn, Nanou, Sarah, Sophia, Susan, Yfke, Jikke, Merle
.JPG)
